Er is geen handleiding voor het moederschap.
Laat staan voor het moederschap van kinderen die anders zijn.
En toch sta je daar.
Elke dag weer.
Sterk, liefdevol, vermoeid, soms boos, vaak trots – en altijd alert.
Ik heb een zoon met ADD en een dochter met epilepsie en versnelde groei.
Beide prachtige, unieke kinderen met hun eigen pad.
Maar ook kinderen die niet in het standaard plaatje passen.
En dat... voelt de buitenwereld vaak sneller dan ik zou willen.
🌪️ Altijd ‘aan’ als moeder
Moeder zijn van kinderen met extra behoeften betekent altijd “aan” staan.
Observeren. Vooruitdenken. Regelen. Vechten. Troosten.
Grenzen uitleggen, aan school, aan familie, aan wildvreemden.
Want wat voor andere gezinnen vanzelf gaat, is voor mij vaak een zoektocht met omwegen.
Mijn zoon met ADD heeft een hoofd vol ideeën, maar moeite met prikkels en concentratie.
Mijn dochter groeit sneller dan haar leeftijdsgenoten, lichamelijk én mentaal. En dan is er nog de epilepsie – dat onvoorspelbare monster dat ons leven soms stilzet.
😔 Hoe de maatschappij naar je kijkt
Alsof je kind ‘moeilijk’ is.
Alsof jij als moeder tekortschiet.
Alsof je het drama opzoekt.
“Misschien moet je wat strenger zijn.”
“Groeien alle kinderen niet gewoon in hun eigen tempo?”
“ADD? Ach, dat hebben ze tegenwoordig allemaal toch?”
De blikken, de ongevraagde adviezen, de subtiele oordelen – ze doen pijn.
Want niemand ziet de slapeloze nachten, de ziekenhuisafspraken, de eindeloze gesprekken met scholen en artsen.
Niemand voelt jouw angst als je kind een aanval krijgt of compleet overprikkeld raakt.
💖 Maar weet je wat ik wel zie?
Ik zie kinderen met een bijzonder soort kracht.
Ik zie doorzettingsvermogen dat je niet leert uit boeken.
Ik zie hoe ze groeien op hun eigen manier, in hun eigen tempo – en hoe dat ook helemaal goed is.
Ik zie ook mezelf.
Een moeder die het allemaal niet altijd weet, maar die blijft staan.
Die blijft zoeken naar wat wél werkt.
Die haar kinderen leert dat ze niet minder zijn – maar anders. En dat anders ook prachtig is.
💬 Aan de moeder die dit leest
Misschien heb jij ook een kind dat buiten de lijntjes kleurt.
Een kind met een diagnose, of juist eentje zonder label maar met zoveel gevoeligheid dat het soms teveel wordt.
Misschien voel jij je vaak alleen in jouw strijd.
Weet dan: je bent niet alleen.
Je bent niet zwak.
Je bent niet te gevoelig.
Je bent een moeder met Mama Power. En dat is geen kleine titel. Dat is een levenshouding.
🤝 Zoek steun, vraag hulp – en wees zacht voor jezelf
Er is geen “juiste” manier om om te gaan met kinderen die anders zijn.
Maar er zijn wél manieren die liefdevol zijn. Die helpend zijn. Die je dragen.
Gun jezelf steun. Gun jezelf pauze. Gun jezelf ruimte om fouten te maken.
En voel je vrij om contact op te nemen als je behoefte hebt aan een luisterend oor.
Ik ben hier. Niet als expert met een perfect leven, maar als moeder die het begrijpt.
Liefs, Sarah
Reactie plaatsen
Reacties